کلاس درسِ ...
در کلاس درس زندگی یاد میگیریم!
در بازی زندگی…..
یاد میگیری:
اعتماد به حرف های قشنگ بدون پشتوانه،مثل آویختن به طنابی پوسیدست..
یاد میگیری:
نزدیکترین ها به تو …گاهی میتوانند دورترین ها باشند…
یاد میگیری:
آنقدر از خودت برای روز مبادا پس انداز داشته باشی، تا بتوانی یک روزی تمام خودت رو بغل کنی و بروی …
و در جایی که شنیده و فهمیده نشوی نمانی….
یاد میگیری :
دیوار خوب است…
سایه درخت مطلوب است…
اما هیچ تکیه گاهی ابدی نیست….
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط هورمند در 1399/04/08 ساعت 01:55:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
1399/04/09 @ 09:03:04 ب.ظ
**ساریه** [عضو]
تنها تکیه گاه ابدی قطعا خداست
بسیار تلنگرآمیزبود
1399/04/10 @ 06:11:58 ب.ظ
هورمند [عضو]
الحمدلله که اینطور بوده،موفق باشید بانو.
1399/04/09 @ 12:37:39 ق.ظ
طوباي محبت [عضو]
کاملا موافقم که در جایی که درکت نکنند نباید بمونی
عالی بود دوست جان
1399/04/09 @ 06:10:39 ق.ظ
هورمند [عضو]
همین طوه که می غرمایید.