انــســان ها

به ميزان “حقارتشان” “توهين” ميكنند.

به ميزان “فرهنگشان” “عشق ميورزند".

و به ميزان “كمبودهايشان” “آزارت ميدهند".

هرچه “حقيرتر” باشند، بيشتر “توهين ميكنند” تا حقارتشان را جبران كنند.

هر چه “فرهنگشان غني تر باشد"، بيشتر به ديگران “عشق ميدهند".

وهرچه “هويّتشان عميق تر باشد"، “محترمانه تر رفتار ميكنند".

به اندازه “دركشان” ميفهمند،
و به اندازه “شعورشان” به “باورها و حرف هايشان عمل ميكنند.