برای بهتر شدنمان، برای بیرون آمدن از باتلاق خصایص بد،در اول باید 

نسبت به آن خصایص بد آگاهی پیدا کنیم

باید به درون خود مراجعه کنیم،بی منیت،بدون جانب داری و خودخواهی!

مثلااینطور که:بله من واقعا آدم حسودی هستم،اصلا از موفقیت فلانی ،خوشحال که هیچ،ناراحت هم شدم وگفتم ای کاش…

یا همیشه کار خوب دیگران را بد می بینم،می گویم،مطمئنم برای جلب توجه کرد،مطمئنم اینطور بود…

یک لحظه تامل،یک لحظه تفکر!

منظور از تفکر اندیشیدن است نه آن کارخانه ذهنی که قبلا عرض کردم،از افکاربد انحرافی بدور باش!

“درضمن لطفا اگه ناراحت نمیشی از جایگاه قضاوت که خاص خداوند هست لحظه ای،فقط لحظه ای پایین بیایید!”

باخودمان که تعارف نداریم،آیا کسی از حساسیت فصلی یا…شرمگین است؟

این هم یک بیماری ست،که ممکن  است به هزار و یک دلیل در شما بوجود آمده باشد،اما اکنون..

این جای خوشنودی دارد که بدانی وبپذیری فلان مشکل را داری.دقت کردی؟ بپذیری!!!

پذیرش تقریبا نیمی از حل مشکل است.

گام بعدی….

ادامه دارد…

“دوستانی که تازه این متن رو می خوانند،لطفا در صورت تمایل وعلاقه به این مبحث از قسمت کارخانه ذهن شروع نمایند." 

 #به قلم-هورمند#