هورمند

این شرایطی است که اکنون به وجود آمده وگریزی از آن نیست.
تومی توانی در مدت فرصتی که به ناچار برایت پیش آمده است،می توانی در جهت ذخیره سازی پتانسیلی از علم،گام برداری،که بتوانی ایام گذر از این پروسه ،از آن بهره ببری.
باید امید داشت،به آینده بنگر،برایش کار کن!

✨﷽✨

?چرا گاهی بی دلیل دلمان میگیرد

✍جابر جُعفي مي گويد: در محضر امام باقر (علیه السلام) بودم، ناگهان دلم گرفته شد، از امام باقر (علیه السلام) پرسيدم: یابن رسول الله! گاهي بدون مقدمه و بی دلیل اندوهگين مي شوم، به گونه اي كه اثرش در چهره ام آشكار مي گردد، بي آنكه مصيبتي به من برسد يا چيز ناراحت كننده اي به سراغم آيد، ؟رازش چيست؟

امام باقر (علیه السلام) فرمود: آري اي جابر! خداوند انسانهاي با ايمان را از سرشت بهشتي بيافريد و نسيم روح خويش را در بين آنها جاري نمود. به همين خاطر مؤمن برادر مؤمن است، روي اين اساس، اگر در شهري به يكي از ارواح مؤمنان آسيبي برسد، روح ديگر نيز اندوهگين مي شود، زيرا بين روح هاي مؤمنان، ارتباطي وجود دارد.. امام باقر علیه السلام با اين بيان، آموخت كه اگر انسان از ناراحتي مؤمنان ديگر، ناراحت نشود، در ايمان او نقص و نارسائي وجود دارد، پس مؤمنان بايد به گونه اي باشند كه از ناراحتي هم با خبر شده و در رفع آن بكوشند.

?پیوست: یکی از دلایل دلگیر بودن غروب جمعه هم همین است،چون نامه اعمال مومنین به اقا امام زمان عج عرضه میشود و حضرت از اعمال ناشایست و گناهان مومنین اندوهگین و غصه دار میشوند. ناراحتی و اندوه حضرت بر دل مومنین هم اثر می‌گذارد و بدون آنکه بدانند چرا،غروب جمعه دلشان میگیرد..

?آقا تقصیر گریه های غریبانه ی شماست
دنیا غروب جمعه چه دلگیر میشود…

?اصول کافی، باب اخوة المؤمنين ج۲ ص ۱۶۶ ح۲

‌‌‌

https://digipostal.ir/cg7smly
کارت پستال ازطرف پدر آسمونیمون امام زمان
: به درب پاکت نامه ضربه بزنید

ولادت آقای خوبی ها نزدیک است،برای ظهورش دعا نمایید…بسیار
بیایید امسال متفاوت تر از سال های پیش باشیم،
فرعیات را کنار بگذاریم…!
فقط دعایمان ظهور آقا باشد…
شرکت نمایید در پویش میلیونی چله نشینی زیارت عاشورا از شب نیمه شعبان+چهل اللهم عجل لولیک الفرج…
باعشق از صمیم دل بخواهیمش…
التماس دعای فرج

عازمم !!
عازم راهی که پیش از این باید میرفت…
کوله بارم پراز تهی،لیکن بسته بال وپرم..! پرشده این دل زآوار…
بسته گشته پابندهایی گران برپایم…
این بار…..!
نمیدانم بار چندم است که عزم سفر دار …!؟
اما….!
اما این بار سنگین تر زپیشم…می روم اما….
پیر ره مرا گفته است که ناهمواری هاسست می گردان این پابندهارا…!
میروم اما به این سویک امید…!
میروم تا بگسلانم این بندها را….!
مرا عبد و عبیدیِ مولایم خوش است….
جز طوق بندگیش نشاید بنده را…!
اما این بار رفتنم فرق دارد…
با کفش آهنین گام برمی دارم،نمی ترسم ز ناهمواری ها…
بانور عشق ولایت می روم تابسازم مخربه آوار شده دلم را….
می روم تا مُهری زنم پای تمام کج روی هایم زاستغفار…!
گفته اند ماه بخشش است، ماه بندگی ایست…
منتها ره رواش میخواهدش…!
من نمیدانم ….!
من نمی توانم..!
ایستادگی مابعدش رامی گویم….!
اما آن را می خواهم!می خواهمش!
اما تو ای مولای من!خالق و اربابِ دلم!
توهم می دانی وهم توانش داری برایم بخواه که این بار بایستم بر رهت….!
به قلم-هورمند